Volg jij het leven, of volgt het leven jou?
12 januari 2025
|
Het is 2015. Ik werk als projectleider aan een online platform en ik doe erg mijn best om alles en iedereen op de hoogte te houden. Ik loop van overleg naar overleg, het ontbreekt me aan tijd om wat is opgehaald, goed uit te werken en op een gegeven moment kijk ik naar mezelf als vanaf een afstandje. En zie ik mezelf door de gang rennen (letterlijk!), om eenmaal bij een collega aangekomen, geen idee meer te hebben wat ik nu kwam vragen of vertellen.
Daar begon tot me door te dringen, dat dit niet helemaal de manier van werken is, die mij erg gelukkig maakt. Je zou kunnen zeggen dat ik een erg slechte projectleider ben, door overal zo bovenop te zitten (en daar is zeker iets voor te zeggen), maar ik realiseerde me vooral dat naast superinteressant inhoudelijk werk en hele toffe collega’s, nog iets ontbreekt om het naar je zin te hebben. En dat gaat dan helemaal niet over werk, dat gaat over wat jou diep van binnen eigenlijk echt gelukkig maakt. Dus daar ging ik naar op zoek.
|
12 januari 2025
Volg jij het leven, of volgt het leven jou?
|
Het is 2015. Ik werk als projectleider aan een online platform en ik doe erg mijn best om alles en iedereen op de hoogte te houden. Ik loop van overleg naar overleg, het ontbreekt me aan tijd om wat is opgehaald, goed uit te werken en op een gegeven moment kijk ik naar mezelf als vanaf een afstandje. En zie ik mezelf door de gang rennen (letterlijk!), om eenmaal bij een collega aangekomen, geen idee meer te hebben wat ik nu kwam vragen of vertellen.
Daar begon tot me door te dringen, dat dit niet helemaal de manier van werken is, die mij erg gelukkig maakt. Je zou kunnen zeggen dat ik een erg slechte projectleider ben, door overal zo bovenop te zitten (en daar is zeker iets voor te zeggen), maar ik realiseerde me vooral dat naast superinteressant inhoudelijk werk en hele toffe collega’s, nog iets ontbreekt om het naar je zin te hebben. En dat gaat dan helemaal niet over werk, dat gaat over wat jou diep van binnen eigenlijk echt gelukkig maakt. Dus daar ging ik naar op zoek. Ken je dat gevoel, dat er iets niet helemaal klopt aan je leven? Ik ben blij met mijn man, kinderen, vrienden, familie, gezondheid en werk. Je zou zeggen, het plaatje klopt. En toch bleef er lange tijd iets klagen. Voor mij was het moment op mijn werk dat ik mezelf zo zag rennen als een kip zonder kop, een moment waarop ik inzag dat dit niet is wat ik wil. Het probleem was, dat ik nog steeds niet wist, wat ik dan precies niet wil. Laat staan dat ik een idee had van wat ik dan wel wilde. Het besef kwam op een dag dat ik me heb verslapen. Niet heel erg (het was gelukkig mijn vrije dag), maar wel een half uur later dan normaal. Dus extra gehaast ontbijten, net iets te laat bij de kapper (sorry, sorry!), sportles geskipt. Tot aan het avondeten aan toe liep ik overal achteraan. En toen zag ik het: ik ren achter het leven aan, in plaats van dat leven mij volgt. De regie was ik kwijt. Die dag thuis, en al een heel lange tijd op mijn werk. Eindelijk zag ik, wat ontbrak. En als je weet, wat er ontbreekt, dan heb je het begin van de oplossing. Klinkt makkelijker gezegd dan gedaan. Inmiddels ben ik tien jaar verder en ik kan nu steeds vaker zeggen, dat ik voel dat het leven mij volgt, in plaats van andersom. 🎺🎻🎶
|
Andere blogs